SİZE KENDİMDEN BAHSEDEYİM PART 4

 Bir gün arayla gidiyoruz ama soğuk algınlığım bu duruma geçerli bir sebeptir diye umuyorum. Bugün nahoş konulardan uzak AŞK ve  Sevgiden bahsedelim diyorum ne dersiniz? Benim gibi aşk içinde olan her şeye hayran duygusal biri ne diyor bu konulara hadi bir bakalım...

Öncelikle çoğu sevginin karşılıklı olduğunu düşünüyorum bunda bir sakınca yok elbette ancak konu Aşk olunca karşılık beklemek alınamazsa hüsran yaratıyor. Dolu dolu seviyorken onun için her şeyi düşünürken çok sevdiğini söyleyip hiçbir şey yapmaması en önemli şeyleri unutması bir süre sonra hayal kırıklığı ve ardından da mutsuzluk getirecektir. İletişimin çok önemli olmasının sebebi bu; birbirinizden ne beklediğinizi ne istediğinizi açık yüreklilikle ifade ederseniz karşılıklı anlayış doğrultusunda aşılamayacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. Aslında direk konuya girdim bilimsel açıklamalar ne der bilmem ama öncelikle aşk gerçek bir tanım ve sevgi yanında gelerek kalıcılığı sağlayan bir temel. Her şeyin başı güven desek de aşık olunca içgüdüsel güvenmeyi seçiyoruz tanımadan hem de . Aşkı büyüleyici kılan şeylerden biri de bu değil mi? Duygularınızın esiri oluyorsunuz ve bu yolda acı çekmek bile sizi rahatsız etmiyor, ta ki aşkınız bitene dek. Evet aşk biter bu da varlığı kadar gerçek sadece aşık olduktan sonra karşısındaki kişiyi sevebilen insanın aşkı bitmeyecektir. Güven iletişim ve anlayışın getirdiği yegane uyum aşkınızın baki kalmasına sebep olacaktır.

YAŞLI BİRİLERİ BİLGİSAYARIMI ELE GEÇİRMİŞTE BANA ÖĞÜT VERİYORMUŞ GİBİ OLMADI MI SİZCEDE. HER GÜN OLACAK ŞEY DEĞİL SANIRIM ARKADAŞLAR BU VE AKLIMDA AŞKLA İLGİLİ ONLARCA ŞAİRENE TANIM VARKEN VE EN SIKICI OLANINI SEÇMİŞSEM İLHAM HENÜZ GELMEMİŞ DEMEKTİR. YAZARKEN HİSSETTİRMEK İSTEDİĞİM KESİNLİKLE BÖYLE BİR ŞEY DEĞİL BUNU SİLMEYECEĞİM AMA DEVAM DA ETMEYECEĞİM İLHAM GELİNCE GÖRÜŞMEK ÜZERE...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk Zamanı

Sen Aklıma Gelince her şey gülümserdi... Mutluyken 24 saat bile çalışsanız zaman asla bitmesin istersiniz. Bu bir klişedir ama gerçektir. Lisede aşık olduğunuz günler hiç okuldan yorulduğunuz oldu mu? İnsanların artık mutlu olmaktan korktuğu saçma bir zamandayız. Mutlu olduğumuzun ardından acaba ne olacakta ağlayacağım diye korkar olduk. Sanki mutlu olmayı hak etmiyor gibi... Bir keresinde arkadaşım katil bile olsa herkes yaşamayı hak eder demişti. Herkes mutlu olmayı hak eder mi bilmiyorum ama ben mutlu olmayı hak ediyorum. Bunu kendisine hak görmeyen hiç kimse mutlu olamaz zaten. Ben ne yaptım da cezalandırılıyorum diye düşünmemek gerek. Sınanıyoruz sebebini bilmesem de ama bu mutlu olmayı hak etmediğimiz anlamına gelmiyor... Kaçamak zamanları düşünüyorum bu sıralar. Evden bakkala diye çıkıp sevgilinizin yanına koştuğunuz oldu mu hiç? Okula gidiyorum deyip kendinizi onun kollarına attınız mı? Ya da haftada bir gün olan izninizi sadece ve sadece ona ayırdınız mı? Sabahın köründe
Devamı

Başımız Sağ Olsun

Resim
Anlamanın uzağındayız... Uzaklık hiç bu kadar net olmamıştı. Senelerce anlaşılma umuduyla geçen boşa vaktimin uyanışındayım. Anlaşılamamış olmak hayal kırıklıklarımdan azalan kendime bir azalmışlık daha ekledi. Şaşkınlık duygusunu yitirmiş durumdayım. Her gün biraz daha azalıyorum. Habersizce ciddiye bile alınmadan; çoğu zaman duyulmadan... Diyorum ki; yazsam neye  yarayacak? Kendim kendimi anlattıktan sonra beni anlamış olmayacaklar ki. Bu satırlar var olmadan anlaşılmış olmam lazımdı. Her satırımda, her kelimemde anlaşılma ihtimalimi öldürüyorum. İnsanlığın tanımı; "Hayal kırıklığı." Acının tanımı ise; acının kelimelere dökebileceğimiz bir tanımı olduğunu sanmıyorum. Atilla İlhan'ın dediği gibi: " Demirler eriyor hırsımdan ." benimkisi öyle bir acı. Sığınacak kimseyi aramıyorum. Her biri bir öncekinin daha mürekkebi az bir kopyası sanki. O derece insanlıktan özgünlükten uzağız. Tutunamayanlar da Selim'in intiharı gibi bir son mu olmalı illa? Bu düz
Devamı

25. Yaşımdan Sevgilerle

Resim
On beşli yaşlarımda her zaman yirmi beş yaşında nasıl görüneceğimi nasıl bir insan olacağımı merak ederdim. Şimdi 25 yaşındayım... Nasıl bir insanım? Düzene tamanen baş kaldıramadım, bir nevi uyum sağladım. Beklentileri minumum düzeyde, neredeyse hiç bir hedefi olmayan, memuriyet hayatına hay hay diyen, duyguları zorla azaltılmış bir insanım. Evet güzelim. Kırışıklıklarım oluştu göz çevremde; morardı, karardı göz altlarım yine de güzelim. Çoğu şeyi önemsemez oldum. Gelecekteki halimi, yerimi, işimi... Dünyadan korkar oldum. Bir çocuk getiremeyecek kadar hem. O kadar kötü ki her şey; insanlar, hava, enerji belki de evren... Tamamen de değişmedim ama. Hala açık sözlüyüm hala dobra...Belki de daha kibar,daha düşünceli, daha olgun. Gelecekte ilk kitabımı 30 yaşında çıkaracağıma kendime söz vermiştim. Sanırım bu hedefimi gerçekleştiremeyeceğim. O kadar amaçsızım işte o kadar dağılmış. Bu düzene o kadar çok kapıldım ki bir ara ruhumu kaybediyordum,insanlığımı da. Sonra bir gün kalkt
Devamı