Bilmiyorum...
Ne diyeceğimi bilmiyorum aslında çok uzun zaman oldu söylenecek çok şey var da anlayacak kişi olmadığı için her şey hava da asılı sanki anlamlar yer çekimsiz ortam da uçuşuyor da kimse görmüyor gibi.. Çok şey oldu. Asla yapacağımı düşünmediğim bir işi yapıyorum, üçüncü sınıftan mezun oldum, seçimi iktidar partisi kazandı ve hayatımız bu genç yaşta olumsuzca akmaya devam ediyor. Muhteşem bir yalnızlık içerisindeyim. O kadar yalnızım ki duvara konuşsam sesim geri dönmez bile bana öyle yok oluş barındıran bir yalnızlık bu. Yıllardır tek başıma yaptığım her şey için kendime teşekkür ederim en azından ben kendimi yalnız bırakmadım ve çabalamaya devam ettim. Sabah koşuya kalkmasam da akşam iş çıkışı bütün ölü yorgunluğuma rağmen spora gidiyorum genelde bayılarak uyuyorum. Mutlu muyum peki? Gerçekten bilmiyorum...