MEKTUP
ULAŞILAMAYANIN çekiciliğine bende kapıldım bir zamanlar... her sene en az bir kere sana döndüm kimi zaman haberin oldu kimi zaman olmadı. Aslında sen ulaşılamayan değil yarım kalanımdın o yüzden çekildim sana... benden iyi miydin? yoo değildin. aksine tek düzeydin ve bu seni iyi bir insan yaptı. kendi aklından konuşan binbir türlü şeyle uğraşan insanlardan olmadığın için kazandın... ben kötü insan oldum. Senelerce sana ulaşmaya çalışacağıma yarım kaldık diye mektup yazsaydım ya? Neden kelimelerin gücünü unutuverdim. seneler önce de böyle olmadı mı? Beni anlayıp gelmedin mi bana? yine geleceksin ama bu sefer tamamlanmak için... Velhasıl senden sonra da anlaştığım bir insan oldu. seninle olduğu kadar susarak anlaşamasam da beni tamamlanmış hissettirdi. Eksikliğini her yerde aradım her kelimede her suskunlukta her gülüşte... Kokun geldi bazen burnuma şimdi hatırlayamasam da... Kimse beni kirli hissettiğimde kendimi kaybettiğimde yıkamadı... kim bilir temizleneceğime inanmadılar belki d