Saat 07:03

 Gün doğumunun  saat 07:30 da olduğunu biliyor musunuz? Yaz kış saat uygulaması kalktığından beri işe ve okula giden insanlar daha mutsuz. Kendi şahsıma koşuya hep gün doğumuna göre alarm kurup kalkardım. Karanlıkta uyanmak neden isteyelim ki? Güneş görmeyen insanların depresyona daha meyilli insanlar olduğu uzun bir süre önce kanıtlandı. Kış mevsiminde daha depresif hissetmemizin sebeplerinden biri de bu.  Bazen memur olsam arabam olmazsa eğer bende muhtemelen kış mevsiminde karanlıkta kalkmak zorunda kalacağım diye düşünüyorum. Kendi işim olduğunda da çalışanlarıma güvenene kadar yine karanlıkta kalkacağım. Bunun pek bir çözümü yok sanırım şu an. Zaten bizlerin değil bunu devletin düşünmesi gerekiyordu. Maalesef şu an yaşadığımız Türkiye de her şey insanların mutsuzluğu üzerine kurulu. Dün çirkinimle bir film izledik Kader Ajanları diye. Ben çok beğendim film de ajanların biri siz insanlara özgür irade verdik karanlık çağı getirdiniz özgür irade verdik birinci dünya savaşını ve büyük buhranı getirdiniz. Size dünyayı yok etmeden önce müdahale etmek zorunda kaldık diyordu. Haklı buna katılıyorum güç korkunç insanların elinde sadece yıkıma yönelik çalışır. İnsan refahı üzerine gücünü kullanıp değişim yapan çok az güçlü insan var. Şu an ki zamana baktığımızda da bence o ajanlara ihtiyacımız var. Birileri özgür irademizi elimizden alsın demiyorum ama en azından bizlerin iyiliği için bir şeyler yapsın ve sapkınlığa yada cinnet geçirmenin eşiğine gelen ülkemize yardımcı olsun. Üçüncü dünya savaşı, doğal afetler, salgın hastalıklar daha benim öngöremediğim bir çok kötü şey kapımızda. En basiti bu kadar konforsuz hayat normal mi? Devletimiz insanların refahı üzerine çalışmaktan çok ama çok uzakta. Sonunda zaten dünya da yok olursa hiç şaşırmam. Hoş görecek ömrüm olmayacak neyse ki bunu görebilecek birileri de bırakmadım arkamda. Yine de üzülüyorum. Sabah karanlıkta işte aklınızdan böyle şeyler geçiyor kim gün ışığını görmeden güzel umutlu şeyler düşünebilir ki? Boşuna mı insanlığa sabah güneşin doğuşuyla uyanın diyorlar?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Daha iyiyim

 Hiç bazen de olsa manevi olarak tam hissettiniz mi? İçinizdeki eksik parça tamamlanmış gibi. Her şey olması gerektiği gibi ve güzel olan her şey kapınızda sizi bekliyor gibi... Bu aralar böyleyim iyiyim. İçimden geldiği gibi konuşmaktan midem iyi kalbim arada fazla çarpsa da iyi. Bel çevrem yavaş yavaş incelmeye başladı gibi. Kusursuz olmasa da her şey (zaten hayat kusurlarımızla güzel) hala beklediğim şeyler olsa da olacağına olan inancım daha fazla. Daha sakinim kendime ve sevdiğim adama saldırmayacak kadar sakinim. Öfkeden ağlama krizleri geçirmek yerine daha sabırlı davranıp daha çok konuşmaya gayret ediyorum. İçimden gelirse ağlıyorum içimden geldiğinde kahkaha atıyorum ve 10 gün sonra hazır olduğumu hissedip tekrar koşmaya çıktım bugün. Bunu gerçekten yapmak istiyorum aylardır koşup fiziken değişime uğramamak bana gerçekten bunu yapmak istediğim için yaptığımı fark ettirdi. Koştuğum her gün için kendime teşekkür ederim. Mental olarak bana çok iyi geldi.  30 yıl sonra od...
Devamı

Temmuza Girerken

Bugün Haziran beklenmedik bir fırtına ile gitti. Adana'da kış yada sonbahar mevsimi dışında tanık olmadığımız bir rüzgar vardı. Başka şehirlerde bu fırtına çıkan yangınların körüklenmesine sebep oldu. Oldukça iç karartıcı bir gündü. Uykusuzluk beni çok yordu ve uykum varken yatamamak tetikte bekleyen öfkemi besliyor. Temmuz ayına giriyor olmak gerginliğimi daha da arttırıyor. Henüz bu kadar travmatik doğum günleri yaşamadan önce temmuz ayını çok severdim heyecanla beklerdim. Şimdi sadece bana yalnız hissettiriyor ve beni hüzünlendiriyor. Aslında küçükken de temmuz ayında sadece ağlamak isterdim bu isteğimi azaltan tek şey ikiz kardeşimin yanımda olmasıydı. Aslan bizimle aynı gün doğmadan önce tek hatırladığım doğum günümüzün ilk saatlerini (gece yarısı yani) İkiz kardeşimle ağlayarak geçirmemizdi. Henüz temmuz ayı travmalarımı öfkemi ve üzüntümü atlatamadım.  Bu yangına odun atanı da asla unutmayacağım ancak bu satırları yazıyor olmak beni öfkelendiriyor ve üzüyor yine de gerginliğ...
Devamı

Değiştim mi Eksildim mi?

O kadar acıdan sonra değiştim mi eksildim mi bilmiyorum. Düşününce daha sakin bir insanmışım gibi biraz daha düşününce eksilmişim gibi. Neşemi mi kaybettim? Neyim değişti? Azalmışım gibi içim boşalmış gibi... Sevgiyle tekrar iyileşebilecekken merhemim yarım bırakılmış gibi... Neyim azalmış ama bilmiyorum. Hissettiğim iç burukluğu öz güvensizlik ne bilmiyorum. Kendimi savunmasız hissediyorum biri çekip vurmaya kalksa kılım bile kıpırdamaz gibi. Çarpıntılarım tekrar başladı...   Hayatımdaki tek sorun hiçbir zaman sadece ilişkim olmadı. Hayatım boyunca bir şeyler olabilme ve kendime bakabilme ihtiyacım sorun olarak sürekli nüksetti. Belki de artık bir şey değil hiçbir şey olmalıyım o zaman da kendime yetmek zorunda kalır mıyım?  Açıkçası sevdiğim adamın kanatları altında olup güvende hissetmeyi çok isterdim belki yardım alınca bir şeyler olma gayem de olmazdı. Emeklerimin karşılığını alacağımı bilsem de bu sürece tek başıma katlanmak zaman zaman zor oluyor. Biz kadınları hor...
Devamı