Daha iyiyim

 Hiç bazen de olsa manevi olarak tam hissettiniz mi? İçinizdeki eksik parça tamamlanmış gibi. Her şey olması gerektiği gibi ve güzel olan her şey kapınızda sizi bekliyor gibi... Bu aralar böyleyim iyiyim. İçimden geldiği gibi konuşmaktan midem iyi kalbim arada fazla çarpsa da iyi. Bel çevrem yavaş yavaş incelmeye başladı gibi. Kusursuz olmasa da her şey (zaten hayat kusurlarımızla güzel) hala beklediğim şeyler olsa da olacağına olan inancım daha fazla. Daha sakinim kendime ve sevdiğim adama saldırmayacak kadar sakinim. Öfkeden ağlama krizleri geçirmek yerine daha sabırlı davranıp daha çok konuşmaya gayret ediyorum. İçimden gelirse ağlıyorum içimden geldiğinde kahkaha atıyorum ve 10 gün sonra hazır olduğumu hissedip tekrar koşmaya çıktım bugün. Bunu gerçekten yapmak istiyorum aylardır koşup fiziken değişime uğramamak bana gerçekten bunu yapmak istediğim için yaptığımı fark ettirdi. Koştuğum her gün için kendime teşekkür ederim. Mental olarak bana çok iyi geldi. 

30 yıl sonra odam olduktan sonra 31. yılda da klimam oldu. Dün uzun uğraşlar sonucunda internetten klima aldık. Alırken ben sinirlendiğim için benim tepkilerime o kadar güldük ki dün bol gülücüklü harika bir gün geçirdik. Bu satırları o anları hatırlayarak yüzümde tebessümle yazıyorum :)

Yediklerim konusunda takıntılı olmayı bıraktıktan sonra sabahları illa  yumurta yemeliyim yada beş yumurta yemeliyim ön yargısını aştıktan sonra daha zahmetsiz ve keyifli öğünlerim olmaya başladı. Keyifle yediğim glutenli öğünler abartmayınca beni rahatsız etmemeye başladı ve ben artık bir yere gittiğimde daha rahat etmeye yediklerimin içeriğine takılmadan (gluten anlamında) yediğimden keyif almaya başladım. Süt ürünlerine karşı da bir hassasiyetim var ancak onu da ayarında tüketmeye özen gösteriyorum. Beni rahatsız eden şeylere karşı bakış açımı değiştirince beni eskisi gibi rahatsız etmemeye başladılar. Yaşadığım hayatı hem kendime hem de sevdiğim adama zorlaştırmadan keyif alarak yaşamak istiyorum çok fazla gelecek kaygısı içerisine düşmektense bir şeyleri daha basite indirgemeye çalışıyorum.  

Sosyal medyada okumuştum hayatı yediğiniz yemekten daha güzel bir hale getirirseniz daha az acıkırsınız yazıyordu. Aslında burda bahsettiği duygusal açlık mutsuzken yediğimiz  abur cuburlar yada ikinci tabak makarna. Ve ben son zamanlarda gerçekten istediğim için yediğimi fark ettim. Mutsuzluktan değil de gerçekten acıktığım için yada canım o şeyi yemek istediği için. Mesela şu an gerçekten acıktım ve yemek yemeğe gidiyorum. Aynı şekilde açlığımı kahveyle bastırmak yerine önce yemek yiyorum sonra kahve içiyorum. Kendime çok iyi bakıyorum bakmaya devam edeceğim sizde öyle yapın musmutlu günler! 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Başımız Sağ Olsun

Resim
Anlamanın uzağındayız... Uzaklık hiç bu kadar net olmamıştı. Senelerce anlaşılma umuduyla geçen boşa vaktimin uyanışındayım. Anlaşılamamış olmak hayal kırıklıklarımdan azalan kendime bir azalmışlık daha ekledi. Şaşkınlık duygusunu yitirmiş durumdayım. Her gün biraz daha azalıyorum. Habersizce ciddiye bile alınmadan; çoğu zaman duyulmadan... Diyorum ki; yazsam neye  yarayacak? Kendim kendimi anlattıktan sonra beni anlamış olmayacaklar ki. Bu satırlar var olmadan anlaşılmış olmam lazımdı. Her satırımda, her kelimemde anlaşılma ihtimalimi öldürüyorum. İnsanlığın tanımı; "Hayal kırıklığı." Acının tanımı ise; acının kelimelere dökebileceğimiz bir tanımı olduğunu sanmıyorum. Atilla İlhan'ın dediği gibi: " Demirler eriyor hırsımdan ." benimkisi öyle bir acı. Sığınacak kimseyi aramıyorum. Her biri bir öncekinin daha mürekkebi az bir kopyası sanki. O derece insanlıktan özgünlükten uzağız. Tutunamayanlar da Selim'in intiharı gibi bir son mu olmalı illa? Bu düz...
Devamı

Mutluluk Zamanı

Sen Aklıma Gelince her şey gülümserdi... Mutluyken 24 saat bile çalışsanız zaman asla bitmesin istersiniz. Bu bir klişedir ama gerçektir. Lisede aşık olduğunuz günler hiç okuldan yorulduğunuz oldu mu? İnsanların artık mutlu olmaktan korktuğu saçma bir zamandayız. Mutlu olduğumuzun ardından acaba ne olacakta ağlayacağım diye korkar olduk. Sanki mutlu olmayı hak etmiyor gibi... Bir keresinde arkadaşım katil bile olsa herkes yaşamayı hak eder demişti. Herkes mutlu olmayı hak eder mi bilmiyorum ama ben mutlu olmayı hak ediyorum. Bunu kendisine hak görmeyen hiç kimse mutlu olamaz zaten. Ben ne yaptım da cezalandırılıyorum diye düşünmemek gerek. Sınanıyoruz sebebini bilmesem de ama bu mutlu olmayı hak etmediğimiz anlamına gelmiyor... Kaçamak zamanları düşünüyorum bu sıralar. Evden bakkala diye çıkıp sevgilinizin yanına koştuğunuz oldu mu hiç? Okula gidiyorum deyip kendinizi onun kollarına attınız mı? Ya da haftada bir gün olan izninizi sadece ve sadece ona ayırdınız mı? Sabahın köründe...
Devamı

Yeniden...

Geçmişe geçmişimizde olan insanlara çok bağlıyız. Bir şekilde geçmişte de kalsalar onları özlüyoruz.  Bunun sebebi sanırım o zamanlar olduğumuz kişiyi özlememiz. O zamanlar daha iyiydik. Daha temiz. Şimdi nasılız ? Yalan söylemeyi birini aldatmayı normalleştirdik. Her an ölebilirmişiz gibi yaşamaktan beklemeyi sabretmeyi unuttuk ve bunu yaparken kendimizi haklı gösterdik. Kişiliğimizden onurumuzdan ödün verirken ya yarın ölürsem dedik? Bunları yapıp ölünce sanki mutlu ölecekmişiz gibi. Sahip oldukları yetmeyince insanlara insanlar ne yapıyorlar ? Ya da daha doğrusu bana bu kadarı yeter diyen birileri var mı? Neden sürekli bir mucize bekliyoruz gerçekten o kadar mı mutsuzuz? Ya bizim birilerine mucize olmamız gerekiyorsa?  Saçlarımdan akan kızıl pişmanlıkla çektiğim azabı kabulleniyorum. Artık birilerini aldatmak, yalan söylemek ya da mutluymuş rolü yapmak istemiyorum. Sürekli birilerine duygusal açıdan muhtaç olma hissini reddediyorum. Bir şekilde insan tek başına da y...
Devamı