Aslında gerginken yazmaktan hoşlanmıyorum. Neye gerginsin deseler her şeye gerginim. Tek tek sayamayacağım kadar çok şeye gerginim. En çokta beni ilgilendirmemesi gereken sorunlara gerginim. Herkesin iki yüzlülüğüne gerginim. Sevgimin sorgulanmasına gerginim. Yaptığım iyiliklerden maraz doğmasına gerginim. Canım kurabiye isterken yapacak halimin olmamasına gerginim. İstediğim anda istediğim yerde olamamaya gerginim. Şu an sakinleşmek için bunları yazıyor olmam gerekmesine gerginim. Çarpıntım olmasına gerginim. Her şeyden herkesten uzak olmak isterken şu an bulunduğum yere gerginim. Hiçbir şeyin istediğim gibi olmamasına gerginim. Bana verilen sözlerin tutulmamasına gerginim. Bu hafta alışveriş yapmadığıma ve henüz Alanya'da olmadığıma gerginim. İstediğim şeylerin istediğim anda olmamasına gerginim. Yaşamak istediğim hayatı yaşayamadığıma gerginim. Şu an birinin adımı söylemesine bile gerginim. Evimde koşu bandı olmadığı için istediğim an koşamadığıma gerginim. Hayatın saçma bir şekilde zor olmasına gerginim. İstediğim şeyleri yapacak hevesimin olmamasına gerginim.  Kendime ait istediğim şeylerin olmamasına gerginim. Bu yazının amacı rahatlamaktı ama ne yazık ki ben daha çok sinirlendim o yüzden sanırım ara versem daha iyi olacak. Umarım bir anda yok oluruz umarım bir gün bu saçma düzene katlanmaktansa neslimiz son bulur umarım ama umarım bütün kadınlar kısır olur ve insanlık atom bombasıyla olmasa bile son bulur. Umarım hepimiz yok oluruz.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

AŞK Var mı? Varsa da Gerekli mi?

Daha iyiyim

Mutluluk Zamanı