Başlıksız

 Bazen öfkemin beni ele geçirmesine izin veriyorum öyle değil mi? Biraz günlük tuttuğum yer gibi oldu burası aslında sadece yayınlamak istediğim kitabım için içerik üretmek istiyorum. Her şeye rağmen yazmayı seviyorum. Yazmayı kitaplarımı ve koşmayı. Fark ettim de sanki acılı makarna yapıp yeme zamanım gelmiş. Bir şekilde bazı şeyleri sadece kendim yapınca rahatlıyorum. Makarna da onlardan biri. Karbonhidratın mutluluk verdiğini bilmeyen kalmadı öyle değil mi?

Bugün koşu günüm aslında gece rahat yatamadığım için sabah uyansam da kalkmadım ancak geçen gün nasıl ip atladıysam bugün de öğleden sonra koşacağım. Güneş batmadan önceki bir saat bunun için çok makul. 6 ay önce muhteşem bir mutlulukla aldığım yeşil koşu ayakkabımın filesi delindi bende garantiye gönderdim. Para iadesi yaptılar ancak şöyle bir problem var ki o benim en konforlu koşu ayakkabımdı ve indirimden aldığım için iade edilen tutara şu an aynısını alamıyorum. Bazı günler sadece koşu ayakkabımın muhteşemliği için bile koşuya çıkasım gelirdi. Şu an yedeği var mı? Elbette ki var çirkinim yeşilli turunculu harika bir tanesini hediye etmişti. Modelleri farklı olsa da şu an o da işimi görüyor. 

Çirkinim demişken birileri onun dengesizliğinin ve sinirlenme hızının çok yükseldiğini söyleyebilir mi? Zira bende bu ara böyleyim ve kesinlikle beni anlamıyor. Anlaşılmamak beni suskunlaştırıyor ve biz konuşmayınca sadece kavga ediyoruz. Böyle olmak bana sadece eski boktan zamanları ve hayal kırıklıklarımı hatırlatıyor...