Ben parıl parıl parlayan sıcak bir IŞIĞIM

   Çocukluğunda ihtiyaçları ertelenmiş, duyguları görülmemiş biri için sessizlik sadece sessizlik değildir. Yok sayılmakla, yalnız kalmakla, sevilmemekle eşleşebilir. 
 Benim için de sessizlik her zaman negatif etki bırakır. Konuşkan biri olarak bir sorun varken susmak hiç benlik bir mesele değil. Yıllar geçtikçe konuşma hevesimi kıran yada beni zorla susturan herkesle bende iletişimi kestim. Kendi içimde seçtiğim sessizlik her zaman onlara karşı bir veda oldu. İnsanlar konuşabiliyorken konuşmanın kıymetini hiçbir zaman bilemedi. 
Göz açıp kapayana kadar  Temmuzun yarısı bitti. Bu ay bana süprizlerle mutlulukla tamamlanarak geldi. Sürüncemede  kalan çoğu işimi hallettim. Omuzlarımdan koca bir yük kalkmış gibi hissediyorum. İçimdeki güneş her gün biraz daha parlıyor. Sıcacığım. Olmam gereken yere olması gerektiği zamanda gelmişim gibi hissediyorum. Her şeyin olmasını istediğim zamanı şu anmış gibi. Akışına bıraktıktan sonra bende akışta kaldım ve uyumlandım. Sürekli akıntının tersine yüzüyormuş hissi yerini rahatlamaya ve huzura bıraktı. 
                      Kutlama partisine az kaldı kalkıp hazırlanalım mı?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

AŞK Var mı? Varsa da Gerekli mi?

Resim
Bir arkadaşımla  konuşurken artık aşkın varlığından,  gerçek olduğundan emin değilim dedim. O da bana insanlar için olmasa da aşk var dedi ve bunu söyleyen romantik olmayan bir insandı. Aşk neydi? O görmek istediğin insanı gördüğünde yavaşlayan zaman, arkada çalan şarkı, havada esen rüzgar mı? Yoksa bunlara sebep olan duygu mu? Peki ya sadece o insanı görmek? Piyanoyu çalan kişinin parmaklarından çıkan notalar mı, notaların piyanistin parmaklarında can bulması mı? Şarkı söyleyenin ağzından çıkan nağmeler, Dansçının vücudundaki ahenk mi ? Aşk ya çok özel bir şeydi ya da fazlasıyla sıradan. Herkeste olan bir alışkanlık ya da insanlarda görülen nadir bir IŞIK. Belki de auralarından yansıyan farklı bir renk.. Hangi formda olursa olsun; ister bir canlının eşyaya ya da canlının canlıya duyduğu, aşk vardı. Peki ne kadar gerekliydi? Aşkta asıl olan  ruhumuzun doyması ve tamamlanmamız. Adına şiirler, kitaplar, şarkılar yazsak da insan insana aşık olmadan da yaşa...
Devamı

Başımız Sağ Olsun

Resim
Anlamanın uzağındayız... Uzaklık hiç bu kadar net olmamıştı. Senelerce anlaşılma umuduyla geçen boşa vaktimin uyanışındayım. Anlaşılamamış olmak hayal kırıklıklarımdan azalan kendime bir azalmışlık daha ekledi. Şaşkınlık duygusunu yitirmiş durumdayım. Her gün biraz daha azalıyorum. Habersizce ciddiye bile alınmadan; çoğu zaman duyulmadan... Diyorum ki; yazsam neye  yarayacak? Kendim kendimi anlattıktan sonra beni anlamış olmayacaklar ki. Bu satırlar var olmadan anlaşılmış olmam lazımdı. Her satırımda, her kelimemde anlaşılma ihtimalimi öldürüyorum. İnsanlığın tanımı; "Hayal kırıklığı." Acının tanımı ise; acının kelimelere dökebileceğimiz bir tanımı olduğunu sanmıyorum. Atilla İlhan'ın dediği gibi: " Demirler eriyor hırsımdan ." benimkisi öyle bir acı. Sığınacak kimseyi aramıyorum. Her biri bir öncekinin daha mürekkebi az bir kopyası sanki. O derece insanlıktan özgünlükten uzağız. Tutunamayanlar da Selim'in intiharı gibi bir son mu olmalı illa? Bu düz...
Devamı

Yeniden...

Geçmişe geçmişimizde olan insanlara çok bağlıyız. Bir şekilde geçmişte de kalsalar onları özlüyoruz.  Bunun sebebi sanırım o zamanlar olduğumuz kişiyi özlememiz. O zamanlar daha iyiydik. Daha temiz. Şimdi nasılız ? Yalan söylemeyi birini aldatmayı normalleştirdik. Her an ölebilirmişiz gibi yaşamaktan beklemeyi sabretmeyi unuttuk ve bunu yaparken kendimizi haklı gösterdik. Kişiliğimizden onurumuzdan ödün verirken ya yarın ölürsem dedik? Bunları yapıp ölünce sanki mutlu ölecekmişiz gibi. Sahip oldukları yetmeyince insanlara insanlar ne yapıyorlar ? Ya da daha doğrusu bana bu kadarı yeter diyen birileri var mı? Neden sürekli bir mucize bekliyoruz gerçekten o kadar mı mutsuzuz? Ya bizim birilerine mucize olmamız gerekiyorsa?  Saçlarımdan akan kızıl pişmanlıkla çektiğim azabı kabulleniyorum. Artık birilerini aldatmak, yalan söylemek ya da mutluymuş rolü yapmak istemiyorum. Sürekli birilerine duygusal açıdan muhtaç olma hissini reddediyorum. Bir şekilde insan tek başına da y...
Devamı