Kendimle DERTLEŞME

 Korkularımızla çekincelerimizle insanız. Bende ne kadar sinirli olsam da ne kadar dediğim dedik biri olsam da bende tükürdüğümü yalamak istemeyen bir insanım. Bende onu kötüledi kötüledi sonra tekrar konuşmaya görüşmeye başladı diye arkamdan  konuşulmasından  hoşlanan bir insan değilim. Yıllar geçtikçe öğrendim ki iyi şeyleri de kötü şeyleri de çok az anlatmak lazım. Hiç anlatmasak aslında daha iyi ama İnsanız dertleşmeye içimizi dökmeye ihtiyacımız var. Ne olursa olsun sizi yargılamayacak insanlar olsun hayatınızda. Yargılanırsanız da korkmayın bu hayatı onlar değil siz yaşıyorsunuz üzülecek olan da mutlu olacak olan da sizsiniz...

Her yaşımda tekrar tekrar görüyorum ki insan ne isterse onu yapar. Kendi koyduğumuz kuralların kölesi olmaya devam etsek de tabularımızı yıkarsak daha özgür ve daha mutlu hissedeceğiz. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bazen bilmeyiz sadece hissederiz. Mesela ben sabahlara kadar eleştirdiğim adamı hala özlediğimi hala arzuladığımı hissettim. Hala kötü olduğunu hissediyorum ve onun bu kadar kötü olması beni üzüyor. Peki bu sevgi mi? Daha doğrusu sevgi bu kadar üzerinde düşünülmesi gereken bir his mi? Onun yanında hala çok mutlu hissediyorum hala onunla yaptığım her şeyi herkesle yaptığımdan daha çok seviyorum. Herkesle yaptığımdan daha çok mutlu oluyorum. Her şeye rağmen onu hayatımda istesem de medeni hali değişmediği sürece hayatımda olmasının beni mutlu etmeyeceğini biliyorum. Bu kuvvetli his aylardır beni mutsuz ediyor. Gerginlik mideme vuruyor ve her gün çarpıntım oluyor. Bazen sadece ona sarılmak ve uyumak istiyorum. İçimden geldiği kadar ağlamak istiyorum. Kendi halime değil onun içine sıkıştığı haline, anlatamadığı dertlerine, korkularına...

Sabah koşuya çıkamadım. Hem rahat yatamadığım hem de onun iyi olmadığını hissettiğim için halsizdim kendimde koşacak gücü bulamadım. Öğleden sonra çıkıp hava almak istiyorum ama. Kendimi dışarıya atabilirsem koşacağım. 

Meslek sahibi olma yolumda henüz bir gelişme yok. Bu konu hakkında çok iyi şeyler olmak üzere gibi hissediyorum. Bence çok az kaldı. Anlatmak istediğim şeyler var da ifade edemiyormuşum gibi hissediyorum. Size de bazen böyle oluyor mu? Sanki içimde anlatmak istediğim anlatınca hafifleyeceğim şeyler var da anlatamıyormuşum gibi. Neyse açıkçası heyecanlıyım her şey değişmek üzere... 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Başımız Sağ Olsun

Resim
Anlamanın uzağındayız... Uzaklık hiç bu kadar net olmamıştı. Senelerce anlaşılma umuduyla geçen boşa vaktimin uyanışındayım. Anlaşılamamış olmak hayal kırıklıklarımdan azalan kendime bir azalmışlık daha ekledi. Şaşkınlık duygusunu yitirmiş durumdayım. Her gün biraz daha azalıyorum. Habersizce ciddiye bile alınmadan; çoğu zaman duyulmadan... Diyorum ki; yazsam neye  yarayacak? Kendim kendimi anlattıktan sonra beni anlamış olmayacaklar ki. Bu satırlar var olmadan anlaşılmış olmam lazımdı. Her satırımda, her kelimemde anlaşılma ihtimalimi öldürüyorum. İnsanlığın tanımı; "Hayal kırıklığı." Acının tanımı ise; acının kelimelere dökebileceğimiz bir tanımı olduğunu sanmıyorum. Atilla İlhan'ın dediği gibi: " Demirler eriyor hırsımdan ." benimkisi öyle bir acı. Sığınacak kimseyi aramıyorum. Her biri bir öncekinin daha mürekkebi az bir kopyası sanki. O derece insanlıktan özgünlükten uzağız. Tutunamayanlar da Selim'in intiharı gibi bir son mu olmalı illa? Bu düz...
Devamı

Sürsün Bahar

Sevmeyi senden öğrendim... Şimdi ışıklar içindesin tam da istediğim gibi... Ne güzelde söylemiş Can Kazaz... İnsan kaç kez aşık olabilir gerçekten? Bir yazar bir keresinde defalarca demişti. Ben sadece bir kere olduğuna inanırdım onun gözlerinin parıltısını görene kadar, Teninin sıcaklığını hissedene kadar... Aşk insanı gerçeklikten koparan bir duygu aynı zamanda da yaşadığını hissettiren tek gerçek duygu... Bu ikilemdeyken hangisini seçeceğiz? Gerçeklikten kopup yaşadığımızı mı hissedeceğiz yoksa koşarak kaçıp monoton sadık yaşantımıza geri mi döneceğiz? Biz kadınların çoğu romantizm buram buram aşk ve tutku isteriz. Bizi Kadın gibi hissettirir bunlar. Yapımız gereği duygusalızdır. Bulutların üzerinde uçmak gerçek çirkinlikten uzaklaşmak isteriz. Kitap okuyanların da asıl sebebi budur. Sığınacak başka bir dünya bulmak ya da yaratmak. Aşıkken dünya sen ben ve aramızdaki her şeyden ibarettir. Haykırmak isteriz herkese bir yandan da kimsenin gözü kalmasın diye korkarak. Aşk a...
Devamı

Bazıları

bazıları sevmeyi öğretir size...  sevginin tanımını tekrar düşünürsünüz. Sabah kalktığınızda ya da akşam yatarken kafanızda iyi huylu bir tümör gibi hep beyninizin içindedir. Zarar vermez ama hep oradadır.  Bazen ya kötü huyluya dönüşür de size zarar verirse diye korkarsınız. Ya da onu sizden alma riskini gözetirlerse  ölme ihtimalinizi düşünürsünüz... kuralsız ve sınırsız seversiniz. İmla hatalarıyla dolu yazılarınız gibidir hayatınız ama umursamazsınız. Durmamak için noktalama işareti bile kullanmaya korkarsınız ya da sürekliliğini isteyerek sadece virgülü kullanırsınız üşürsünüz ama ceket giyinmek istemezsiniz o sizi sarsın ceketiniz onun kolları olsun istersiniz bütün vazgeçtiğiniz alışkanlıklarınızın başlangıcıdır o iki nokta koyup açıklamaya başlarsınız ne söyleyeceğinizi bile bilmeden: Senelerce hayatınızda olan insanların birden çıkıp gitmesi yeni insanların girmesi korkutur sizi bizler alışkanlıklarına bağlı farklılıklara çokta açık olmayan insanlarız geçmişi ya...
Devamı