Klavye Kraliçesi

 Korkularımızla çekincelerimizle insanız. Bende ne kadar sinirli olsam da ne kadar dediğim dedik biri olsam da bende tükürdüğümü yalamak istemeyen bir insanım. Bende onu kötüledi kötüledi sonra tekrar konuşmaya görüşmeye başladı diye arkamdan  konuşulmasından  hoşlanan bir insan değilim. Yıllar geçtikçe öğrendim ki iyi şeyleri de kötü şeyleri de çok az anlatmak lazım. Hiç anlatmasak aslında daha iyi ama İnsanız dertleşmeye içimizi dökmeye ihtiyacımız var. Ne olursa olsun sizi yargılamayacak insanlar olsun hayatınızda. Yargılanırsanız da korkmayın bu hayatı onlar değil siz yaşıyorsunuz üzülecek olan da mutlu olacak olan da sizsiniz... Her yaşımda tekrar tekrar görüyorum ki insan ne isterse onu yapar. Kendi koyduğumuz kuralların kölesi olmaya devam etsek de tabularımızı yıkarsak daha özgür ve daha mutlu hissedeceğiz. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bazen bilmeyiz sadece hissederiz. Mesela ben sabahlara kadar eleştirdiğim adamı hala özlediğimi hala arzuladığımı hissettim. ...

 Hayat bazen size hediye edilen 100 dolar gibi beklenmediktir. Bazen de tam bedeninize uyumlu gömleği istediğiniz renkte bulmak gibi mutluluk vericidir.  Hayat bazen aklınızdan geçen kişinin size sabah müsait misin? diye sorması gibi rast gider. İnternetten aldığınız makyaj ürününün teninize tam uyması gibi beklentilerinizi karşılar. Bazen de senin sesin çıkmadı bugün iyi misin? diye sorup düşünceli davranır. Böyle günlerde Yaşamak umut vadeder. Beklediğinize değeceğini hissederseniz.  Bazı günler her şey o kadar rast gider ki yaşantınızda her günün böyle geçeceğine olan inancınız artar. Yaşamak bazı günler o kadar güzeldir ki havanın kapalı olmasını umursamadan dışarı çıkmak  istersiniz. O kadar iyi hissettirir ki yediğinizde size dokunacak her şeyi yer ama rahatsız olmazsınız. Hayat bazen samimi bazen de karşılığını vericidir. Yaptığınız iyiliğin size dönüşü güneşin o gün pırıl pırıl doğması gibi hissettirir. Yaşamak bazen adildir. O gün üzülmek yada ağlamak isteme...

 Her şey su gibi akıp yolunu bulurken olmasını istediğimiz şeyler de su gibi olacak sanıyoruz. AMA olmuyor. Hayat çok garip emeklerimizin karşılığını alacağımıza inancım tam ancak olmasını istediğim şeyler olunca artık sevinecek hevesim kalmazsa diye ödüm kopuyor. Hani istediğimiz şeyin olması için fazlaca çaba gösterilmesi normal kabul ediliyor ya ben edemiyorum. Kafamda sürekli neden bu kadar çaba diye susmayan bir ses var. Oldu olacak gibi hemen her an olabilir gibi hissedip olmaması beni kahrediyor. Mesela ben hayatımda ilk kez 2024 kpss ye evime yürüme mesafesinde olan bir okulda girdim. Sınav beklediğimden rahat geçti tercih yapabilecek bir puan aldım. Böyle olunca ilk tercihlerden gelecek sandım öyle hissettirdi çünkü bana süreç. Yıllardır çabalıyor oluşum bekliyor oluşum bana böyle hissettirdi. Gelin görün ki olmadı. İlişkimde de böyle her şey harika olacak düzen kuracağım istediğim gibi bir ilişki yaşayacağım diye başlarken ilişkiye kendimi hiç onaylamadığım bir ilişkinin ...

 Fırtınalı yağmurlu soğuk günlerden sonra bugün hava harika aynı benim gibi. Tam iç ısıtan bir çocuk gülüşü gibi. Sıcacık ve rengarenk. Koşarken gördüğüm çiçekler ve ağaçlar mis gibi kokuyordu. Koşarken kendime dedim ki ben bir Mucizeyim. Ben harikayım. Bedenime koşabildiği için teşekkür ederim.  Kendime ve çevreme yetecek kadar (harcamak için) çok param olsun istiyorum. Hesabımda çok ama çook param olsun istiyorum. Cüzdanımda çok param olsun istiyorum. Severek çalışacağım koşa koşa mutlulukla gideceğim bir işte çalışmak istiyorum. Sevdiklerim mutlu olsun istiyorum. Sağlıklıyım (hamdolsun) sağlıklı yaşamaya devam etmek istiyorum. Kocaman bir kitaplık istiyorum. O kitaplığın içini doldurmak istiyorum. Kocaman bir ayakkabılık istiyorum. İçinde topuklu ayakkabılardan tut türlü türlü koşu ayakkabılarına kadar her türden her özel zamana özel ayakkabı olsun istiyorum. Tatliş bir evim olsun, renkli bir arabam olsun istiyorum. Her şeyi istiyorum neden istemeyeyim ki?

 En yakın arkadaşlarımla sohbet sırasında dile getirsem de kimin kimden daha uzun yaşayacağını bilemediğim için yaşayacak olanlara söylemek istediğim şeyler var. Olur ya sesimi duyuramam, yazdıklarımı bastıramam son nefesimde vasiyetimi yazmış olduğumu sevdiklerime bildirmek isterim. Bu satırları yazarken dolu dolu 31 yaşındayım. Üzülerek söylemek isterim ki çok mutsuz bir hayatım oldu. Umarım bu satırları iyi anlamda güncelleyecek kadar uzun yaşarım. O kadar üzüldüm ki ben bile yazdıklarıma bakınca hala bu kadar mutsuz olduğuma inanmak istemiyorum. Öncelikle ben öldükten sonra umarım mezarımda ağlayacak kimsem olmaz. Eğer olurda sevdiklerimden önce ölürsem benimle mutlu vakit geçirdiyseniz ağlamayın. Daha iyi bir yere gidip artık dinleneceğimi mutlu olacağımı düşünüp lütfen sevinin. Sadece gömün beni üçü yedisi gibi şeyleri yapıp evimde konu komşuyu ağırlamayın.  Arkamdan sevaptır deyip yemek lokum dağıtmayın. Kimseye bir bardak su bile vermeyin. Arkamdan ekmek dağıtmayın. Ço...

 Sizce insan değişir mi? Toplumumuzda sıklıkla duyduğumuz "Yedisinde neyse yetmişinde de odur" lafına karşılık kişisel gelişim ilerledikçe "İsterse insan değişir" lafı popüler oldu. Ben değişimin olabileceği taraftayım. Özellikle belirtmek isterim ki insan İSTERSE değişir. Yani öncelikle gönülden istemesi lazım. Kaybettiği sevgilisini kazanma çabasına girerken değişmiş gibi görünüp kandırma çabasına girenler değil bahsettiğim. Öylelerine söylemek isterim ki sadece kendinizi kandırıyorsunuz. Yapmayın acınacak duruma düşüyorsunuz. Benim bahsettiğim gerçekten üstün bir çabayla kabuklarını kırıp kusurlarını en aza indirmek. Kusur dediğimde sevdiklerinizi rahatsız eden özellikleriniz. İnsan birini gerçekten severse zaten onu rahatsız edip kırıp dökmek istemez. Kusurlarından kendisi de rahatsız olur ve değişim içerisine girer. Bunun lüks değil olması gereken olduğuna inanıyorum. Değişen ve gelişen insanı tebrik ediyor, kandırma çabasına girip istediğini alana kadar değişm...