Klavye Kraliçesi

Sen Aklıma Gelince her şey gülümserdi... Mutluyken 24 saat bile çalışsanız zaman asla bitmesin istersiniz. Bu bir klişedir ama gerçektir. Lisede aşık olduğunuz günler hiç okuldan yorulduğunuz oldu mu? İnsanların artık mutlu olmaktan korktuğu saçma bir zamandayız. Mutlu olduğumuzun ardından acaba ne olacakta ağlayacağım diye korkar olduk. Sanki mutlu olmayı hak etmiyor gibi... Bir keresinde arkadaşım katil bile olsa herkes yaşamayı hak eder demişti. Herkes mutlu olmayı hak eder mi bilmiyorum ama ben mutlu olmayı hak ediyorum. Bunu kendisine hak görmeyen hiç kimse mutlu olamaz zaten. Ben ne yaptım da cezalandırılıyorum diye düşünmemek gerek. Sınanıyoruz sebebini bilmesem de ama bu mutlu olmayı hak etmediğimiz anlamına gelmiyor... Kaçamak zamanları düşünüyorum bu sıralar. Evden bakkala diye çıkıp sevgilinizin yanına koştuğunuz oldu mu hiç? Okula gidiyorum deyip kendinizi onun kollarına attınız mı? Ya da haftada bir gün olan izninizi sadece ve sadece ona ayırdınız mı? Sabahın köründe...

Sevmeyi senden öğrendim... Şimdi ışıklar içindesin tam da istediğim gibi... Ne güzelde söylemiş Can Kazaz... İnsan kaç kez aşık olabilir gerçekten? Bir yazar bir keresinde defalarca demişti. Ben sadece bir kere olduğuna inanırdım onun gözlerinin parıltısını görene kadar, Teninin sıcaklığını hissedene kadar... Aşk insanı gerçeklikten koparan bir duygu aynı zamanda da yaşadığını hissettiren tek gerçek duygu... Bu ikilemdeyken hangisini seçeceğiz? Gerçeklikten kopup yaşadığımızı mı hissedeceğiz yoksa koşarak kaçıp monoton sadık yaşantımıza geri mi döneceğiz? Biz kadınların çoğu romantizm buram buram aşk ve tutku isteriz. Bizi Kadın gibi hissettirir bunlar. Yapımız gereği duygusalızdır. Bulutların üzerinde uçmak gerçek çirkinlikten uzaklaşmak isteriz. Kitap okuyanların da asıl sebebi budur. Sığınacak başka bir dünya bulmak ya da yaratmak. Aşıkken dünya sen ben ve aramızdaki her şeyden ibarettir. Haykırmak isteriz herkese bir yandan da kimsenin gözü kalmasın diye korkarak. Aşk a...

Neden sürekli koşmak zorunda insan? Neden sürekli koşmak zorundayım? Düştüğümüzde sürekli ayağa kalkmamızı bekliyorlar. Asla yorulmaya hakkımız yok. Sürekli duyduğumuz cümle Hayat devam ediyor. Ya ben kalkmak istemiyorsam? Birinin elimden tutup beni kaldırmasını istiyorsam? O biri belki de hiç gelmeyecek ya da belki de çok geç gelecek ama tek başıma kalkmayı gerçekten anlamsız buluyorsam ve bunu istemiyorsam? Her şey anlamsız gelmeye  başladığında insanlar gerçek hayatta ne yapıyorlar? Filmlerde ve kitaplarda ya aşık oluyorlar ya da hayallerinin peşinden gidiyorlar. Gerçek hayatta bu ikisi de mümkün değilse harbiden ne yapıyorlar? Yaşıyorlarmış gibi mi davranıyorlar? Neyi nasıl değiştiriyorlar? Bir şeylere Hayır ya da Dur diyebiliyorlar mı? Yanalım istiyorum... Kapatalım gözlerimizi yansınlar ve bizi de yaksınlar... Alevler sarsın ortalığı... Gerçekten hak edenler yansın ve yükselelim göğe...